In bijna elke vacaturetekst binnen en buiten de overheid, is het een functievereiste. Maar wat kan zo iemand dan? Wat wordt er in zo’n baan van jou gevraagd? Mij boeit het thema “politieke sensitiviteit” enorm. Ik ken verschillende personen die het op een of andere manier hebben, maar ben ook wel eens mensen tegenkomen die wat minder met het talent bedeeld waren. Om er exact achter te komen wat het nu feitelijk is en hoe het werkt, ben ik het gaan onderzoeken. Ik ben gaan praten met experts en heb erover gelezen. Mijn bevindingen ben ik aan het opschrijven in een boek.
De do’s en de don’ts kan ik nog niet geven, zo ver ben ik nog niet. Wel kan ik schetsen hoe ik kijk naar politieke sensitiviteit. Ik maak een onderscheid tussen twee betekenissen van politiek. Politiek met de grote “P” is alles wat zich afspeelt op het Binnenhof of in het gemeentehuis. De “professionele” politiek.
Politiek met de kleine “p” is het spel dat zich overal afspeelt in situaties waar mensen met verschillende belangen, tot een oplossing voor een situatie moeten zien te komen. De politiek met de grote “P” is daar overigens een onderdeel van. Politiek met de kleine “p” gaat evenzeer over de samenwerking tussen een directeur en zijn Raad van Toezicht, over een sollicitatiegesprek en zelfs over de vakantieplannen met je vrienden.
Bij politieke sensitiviteit gaat het om de situatie inschatten en dan de juiste acties ondernemen om tot resultaat te komen. Je moet zoeken naar draagvlak en samenwerking en zien dat je met elkaar tot goede besluitvorming komt. Een politiek sensitief persoon is iemand die in een complexe omgeving, waar mensen vanuit verschillende belangen samen tot een resultaat moeten komen, de situatie goed aanvoelt, inschat en analyseert en daardoor de juiste stappen zet om tot een oplossing te komen.